Turkije.blog.nl, november 2009

Om de onderhandelingen over de toetreding tot de Europese Unie te bevorderen voerde Turkije vijf jaar geleden een nieuwe wet in die eerwraak bestrijdt. Maar deze wet heeft een keerzijde.

Eerwraak komt vaker voor in Turkije sinds de herziening van het Turkse Wetboek van Strafrecht in 2004. Volgens de nieuwe wet staat op eerwraak levenslang en kunnen ook betrokken familieleden gestraft worden. Voorheen werd eerwraak wettelijk gezien gedoogd of zelfs gelegitimeerd. Verdachten konden rekenen op strafvermindering als ze aanvoerden dat hun daad een erekwestie betrof. Een hele verbetering, lijkt het. De nieuwe wet heeft helaas een averechts effect.

De daders worden vindingrijker en dwingen hun slachtoffers tot zelfmoord. Wie wil er immers leven in een hel? Dan liever naar de hemel als ‘eervolle vrouw’. Zelfs het door mannen gedomineerde rechtssysteem kan hieraan meewerken. In bepaalde plaatsen, zoals in de stad Batman, is het aantal zelfmoorden onder vrouwen enorm gestegen. De openbaar aanklager van de stad denkt dat een groot deel van de zelfmoorden onder dwang gepleegd werd.

In 2008 werden er in Turkije meer dan 200 meisjes en vrouwen om de eer vermoord. Eergerelateerd geweld komt vooral voor in het arme oosten en overwegend Koerdische zuidoosten van Anatolië.

In gesprek met de eremoordenaars

In de Britse reportage ‘Killing for Honour’ over het verontrustende aantal eremoorden in Turkije vraagt verslaggeefster Ramita Navai aan de mannen zelf wat hen bezielt. Uit de gesprekken met de eremoordenaars komt vooral naar voren dat er zonder eer geen leven mogelijk is. Met onmogelijk doelen zij op een slechte reputatie tot gevaar voor eigen leven. Eergevoel zit diepgeworteld in de cultuur. Het zou interessant zijn om hier eens dieper op in te gaan.

Geschreven voor: Turkije.blog.nl, november 2009